Cultuurschok

Hallo lieve mensen,

Allereerst mijn zus even bedanken voor het feit dat ze even op mijn weblog heeft gezet dat ik veilig en wel in Peru ben aangekomen. Dat is ook inderdaad de plaats van mijn volgende verslag of eigenlijk is het al dit verslag. Maar ja jullie begrijpen wel wat ik bedoel. De titel slaat ook op het feit dat ik in Peru aangekomen ben. Maar daar over waarschijnlijk straks wel veel meer. Ik kan alvast verklappen dat het iets te maken heeft met cultuur en taxi´s.

Eerst nog even terug hoppen naar de westerse wereld. Want mijn laatste verslag was in San Fransisco. Aan het eind schreef ik dat ik de Golden Gate Bridge al vanuit de bus gezien had, maar wat later bleek was dit toch een andere brug. De bekende brug van San Fransisco is natuurlijk de Golden Gate brug. Of eigenlijk in het Engels, Golden Gate Bridge. Ik heb overigens geen idee waarom ze het een gouden hek brug noemen, want de brug is helemaal niet goud. Hij is gewoon normaal rood! Naar later zou blijken.

Aangezien ik net verteld heb dat de brug rood is, heb ik gelijk al verklapt dat ik er geweest ben. Natuurlijk ben ik er geweest en op een typisch Hollandse manier. Met een groep van 4 hebben we fietsen gehuurd om over de brug heen te fietsen. Vanaf het punt waar we de fietsen hebben gehuurd zijn we eerst even een klein heuveltje opgereden. Nou ja klein, zoals ik eerder al had gezegd, zijn die heuvels hier niet zo klein en als je omhoog moet fietsen dan lopen ze ook nog behoorlijk stijl ook moet ik zeggen.

Eenmaal boven aangekomen, waren de mensen verbaasd dat we met de fiets omhoog waren gegaan. We konden eventueel nog verder, maar daar hadden we geen zin in. De weg verder omhoog was nog veel stijler, daar moesten de auto´s zelfs slingerend naar beneden rijden omdat het anders gewoon niet te doen was. Dan maar verder fietsen maar wel naar beneden. Gelukkig hadden we goede fietsen met ook zeer goede remmen, want het ging snel naar beneden voor het gevoel. Er zat geen snelheidsmeter op de fiets, dus ik kon niet zien hoe snel ik naar beneden ging. Maar ik was blij met een paar goede remmen. :P

Daarna ging het langs het strand of eigenlijk een soort van strand want het was meer langs de rivier waar de Golden Gate bridge overheen gaat waar een beetje zand langs lag. Langzaam maar zeker kwam de beloofde brug in zicht. Eerst nog even een pitstop gemaakt bij een fort, niet te verwarren met de auto Ford. Maar dat was gesloten dus er was weinig aan om daar te zijn. :) Wat wel mooi was om te zien, was de onderkant van de brug. Maar ja daar gingen we niet voor, we gingen natuurlijk voor de bovenkant van de brug. Het gene waar we overheen wilde fietsen.

Dus een klein stukje terug fietsen om vervolgens weer omhoog te gaan, naar het beloofde punt op de brug. Onderweg natuurlijk nog een paar foto´s genomen want ja je bent niet zo vaak bij de brug natuurlijk. Dus daar moesten weer een aantal foto´s worden genomen. Na de laatste klim was er dan toch eindelijk het begin van de brug. En ja dan is de kick behoorlijk groot moet ik zeggen als je over die brug fietst dan is dat wel een geweldig gevoel. Uiteraard is dit geheel op de gevoelige plaat vastgelegd. Met natuurlijk ook een aantal foto´s. Ik probeer nu al, terwijl ik aan het typen ben ook mijn foto´s te ordenen. Met het idee dat ik ook een aantal nieuwe foto´s kan gaan uploaden naar mijn album op internet. Dan probeer ik ze gelijk per stad te sorteren.

In ieder geval, terug naar de orde van de dag. Mijn trip in San Fransisco. Na de brug zijn we aan de andere kant in het stadje Sausolito (weer een leuke link; http://maps.google.nl/maps?f=q&source=s_q&hl=es&q=Sausalito,+Condado+de+Marin,+California,+Estados+Unidos&sll=37.854864,-122.461767&sspn=0.01945,0.049696&ie=UTF8&cd=1&geocode=FRavQQId_QWz-A&split=0&hq=&hnear=Sausalito,+Condado+de+Marin,+California,+Estados+Unidos&z=13), een lekkere lunch gehad alvorens de veerpont te nemen naar de San Fransisco. Toen we de veerpont met fiets en al verlieten hoorde ik een heel bekend geluid.

Nee, het was geen leeglopende band. Het waren twee Nederlanders die ik hoorde praten. Dat was wel heel toevallig en ik zei gelijk dat ze uit Nederland kwamen. Ze konden hun geluk niet op toen ze ontdekte dat ik ook uit Nederland kwam. Ze waren blij om eindelijk iemand uit Nederland te spreken. Voor mij was dat ook wel heel erg cool natuurlijk. Zij kwamen uit Purmerend en daar geef ik geen link van. Natuurlijk was een van de onderwerpen die ik toen maakte het befaamde bokbierenfestival. :) En daar waren zij wel bekend mee.

De volgende dag zijn we naar Fisherman´s Wharf geweest. Een soort openlucht winkelcentrum waar je heerlijk kan shoppen. Daar kon je ook tevens zeehonden/zeeleeuwen zien. Dat was een mooi dagje uit en tevens mijn laatste dagje in San Fransisco. In de nacht van donderdag op vrijdag had ik een taxi besteld om mij naar het vliegveld te brengen. Alleen was er iets verkeerd begrepen, waardoor de taxi die nacht al kwam terwijl ik hem pas de volgende nacht nodig had. Hierdoor werd ik in het midden van de nacht wakker. Gelukkig kon ik weer snel verder slapen.

De volgende nacht, van vrijdag op zaterdag, sliep ik niet helemaal lekker. Ik wilde me niet verslapen, had al mijn spullen gepakt en was van plan om 2 uur (´snachts) mijn bed uit te gaan om te zorgen dat ik op tijd zou zijn voor de taxi. Ik moet zeggen, je gaat je dan toch zorgen maken. Heb ik alles wel geregeld voor mijn verblijf in Lima, zal alles wel goed gaan? Voordat ik in Lima aankwam had ik eerst nog een tussenstop in Los Angelas, vanaf daar vloog ik weer verder. Ik kon alleen mijn bagage niet op Los Angelas vinden. Bij navraag bleek dat de bagage al naar de volgende vliegmaatschappij was gegaan. Als dat maar goed gaat. Gelukkig kon ik mijn bagage in Lima gelijk ophalen. Mijn verblijf in Lima had ik van te voren al geregeld via een tip van Agnes (persoon die ik ging bezoeken in Peru) had ik een mooie verblijfplaats gevonden die wordt gerund door een Nederlander. Allicht een van de personen is Nederlands, dit maakt de communicatie wel erg makkelijk.

Het verblijf was daar goedkoop en het was zelfs nog beter dat ze mij van het vliegveld konden ophalen. Dat was toch wel heel erg lekker. Want als je in een vreemd land aankomt op een vreemd vliegveld waar je helemaal niet de taal spreekt dan is het toch wel lekker als er iemand je staat op te wachten met een bordje "Roel de J" die je naar het ho(s)tel kan brengen. Hier staat de s express tussen haakjes want het had ook wel iets weg van een hotel. Heb daar eerst maar eens heerlijk geslapen, want ja als je om 2 uur je bed uit gaat en pas rond 1 uur de volgende dag er weer in dan kan je wel wat slaap gebruiken. Gelukkig hoefde ik niet de volgende dag erg vroeg naar het vliegveld toe, maar had ik nog een extra dag om Lima te bekijken.

Daar komt ook gelijk de cultuurschok vandaan. Het is hier in Zuid-Amerika toch wel even wat anders dan in de Verenigde Staten. Hoewel het allebei Amerika is, zien ze dat hier wel anders. Het is gewoon vreemd dat je de taal niet verstaat. Wegen zijn hier slecht, bussen zijn klein en zitten volgepakt, alles is goedkoop en er zijn veel heel heel veel straatverkopers die je van alles willen aansmeren. Maar voor de rest is het prima te doen in Zuid-Amerika. Mijn enige dag in Lima schijn ik nogal geluk gehad te hebben omdat ik een stralende dag met behoorlijk wat zon heb gehad. Heb zowat de hele dag in korte broek rond gelopen met mijn slippers. Dat was wel even genieten moet ik zeggen. In een dag heb ik de belangrijkste punten van Lima gezien. Ik heb ook nog een maaltijd in het hotel gehad wat erg lekker was en waarbij ik nog een andere Nederlandse vrouw heb ontmoet die ook naar Cusco zou gaan. Alleen ging haar vlucht iets vroeger, zo rond 5.50 uur in de ochtend. Die van mij was wat later, namelijk om 10.10 uur in de ochtend. Dus dat was wat meer uitslapen.

Eenmaal op het vliegveld wilde ik door de security gaan, maar ik mocht er (nog) niet heen omdat ik nog geen belasting over mijn ticket had betaald. Na betaling mocht ik wel doorlopen en kon ik naar mijn gate toegaan om te wachten op mijn vlucht. Ik was weer veel te vroeg dus ik heb de tijd een beetje gedood met rondwandelen en wachten. Uiteindelijk mocht ik in het vliegtuig plaatsnemen en ik zat naast iemand uit Australië dat was erg gezellig. Bij uitstappen bleken er zelfs nog meer Nederlanders in het vliegtuig te zitten. Bij aankomst kwam ik die Nederlandse vrouw weer tegen, haar vlucht was ook net geland, ze had wat vertraging gehad (bijna 4 uur). Bij de uitgang, die ik in het Spaans moest vragen, stond Agnes me al op te wachten.

Na een goedkope taxirit arriveerde we bij de plaats waar ik de komende nachten zou gaan slapen. Na een heerlijke lunch, die hier bestaat uit warm eten, zijn Agnes en ik nog even naar de stad geweest om Cusco zelf te bekijken. Dat was een unieke ervaring want ook hier lopen een aantal straatverkopers rond die je van alles willen aansmeren, van tekeningen, poppetjes tot massages. Ik versta ze niet, al hoewel sommigge ook wel Engels praten, maar dan negeer ik ze maar gewoon. Hier zijn de wegen ook erg slechts en rijden de taxi´s je zowat omver als je niet op de stoep loopt. Na aardig wat van de stad gezien te hebben, erg handig als je een Nederlandse gids tot je beschikking heb, zijn we terug naar huis gegaan om thee te drinken. Ze eten hier ´savonds niet echt een diner maar drinken een kop thee met wat toast. Dat was erg lekker moet ik zeggen.

Ik besloot om maar even vroeg naar bed te gaan. De volgende dag zou een lange dag worden. Want het was een feestdag dus gingen we een kennis van de familie opzoeken. Dat zou een busrit worden van 4 uurtjes. Oke, ik wist niet wat ik moest verwachten. Maar dit was geen luxe touringcar, maar meer een 8 persoonsbusje waar we op een gegeven moment met 14 (of meer) mensen in zaten, dan proberen ze nog meer mensen erbij te krijgen. Dus overal langs de kant te stoppen en de naam van de bestemming te roepen. Gelukkig waren wij in Cusco ingestapt en hadden een zitplaats. Na een rit door de bergen, wat naast een prachtig uitzicht toch ook wel spannende momenten opleverde omdat ik hoorde dat elke dag wel een busje crasht :S, kwamen we aan op de plaats van bestemming. In het plaatsje Tinqui. Ik dacht dat we er wel waren.

Dit bleek echter nog niet helemaal het geval te zijn, we moesten namelijk nog even een berg op met een taxi. We waren met 7 personen die omhoog moesten en dus met 8 personen in een taxi. Dat pastte goed, met 1 op de passagiersstoel, 1 op de bestuurdersstoel, 4 mensen op de achterbank en 2 personen in de bagageplek. Het was een stationwagen, dus dat was nog wel te doen. Eerst moest er nog even een band vervangen worden omdat deze nogal slap leek lek was en nogal slap leek, echter na vervanging zag ik geen verschil. Maar de taxichauffeur was zo gek om ons naar boven te brengen. Had ik al gezegd dat de wegen hier slecht zijn? Daar waren ze nog slechter.

Dit had tot gevolg dat we een aantal keren moesten uitstappen zodat de taxichauffeur omhoog kon rijden, de berg op. Een aantal keren is de auto flink beschadigd aan de onderkant vanwege de grote stenen die op de weg lagen. Het was zelfs een keer dat we de auto hebben moeten aanduwen omdat deze anders weggleed. Het was allemaal een byzondere ervaring, maar eenmaal boven waren we er dan ook bijna. De taxi kon ons niet helemaal naar het huis brengen omdat daar geen weg lag, dus het laatste stukje moesten we lopen. Het huis ligt eigenlijk bovenop een berg en je heb vanaf daar een prachtig uitzicht, moet eerlijk zeggen heb daar wel van genoten.

Toen ik daar binnenkwam was het toch wel even een vreemd gezicht. Het huis bestaat ongeveer uit een kamer, dat gelijk woonkamer, slaapkamer en keuken is. Het is een heel simpel huisje. Ze hebben daar elektriciteit en ze kunnen daar zelfs telefoneren. Het was echt geniaal om te zien hoe die mensen met zo weinig gelukkig waren. Als je dat vergelijkt met westerse landen dan kan je je het gewoon niet voorstellen eigenlijk. We kregen een heerlijke maaltijd wat bestond uit aardappels (één van de vele soorten in Peru) met schaap. Ja, ik heb echt schaap gegeten en het smaakte nog lekker ook. Daarna hebben we nog wat van de omgeving gezien met een blik op de berg Ausangate.

Daarna was het tijd om weer terug te gaan met de taxi naar beneden. Dat ging wel een stuk makkelijker en toen hebben we maar 1 keer hoeven uitstappen. Tenminste de rest, ik niet. Ik had besloten om achterin het bagageruim te gaan zitten (het was dezelfde taxi). Dat gaf best wel een mooie ervaring, ik kon zien wat er allemaal geweest was en waar ik me dus geen zorgen meer over hoefde te maken. Dat scheelde wel weer. Beneden aangekomen hebben we een ticket gekocht naar Cusco. Dit keer hadden we wel een touringcar, het was wel iets beter. Maar de muziek was slecht. Tenminste als je van Spaans geschreeuw houd, dan was het misschien wel om aan te horen.

Maar als je wilt slapen dan is het niet echt prettig moet ik eerlijk zeggen. Na een hele rit, waarbij we 10 minuten na vertrek eerst ongeveer ruim een uur hebben stilgestaan en weer een tour door de bergen, kwamen we terug aan in Cusco. Daar regende het natuurlijk weer. Dat heb je als je rond deze tijd naar Cusco gaat, omdat het hier nu eenmaal zomer is, wat betekent regenseizoen. Het lijkt Nederland wel wat dat betreft, verschil is dat het hier een paar graden warmer is. Vanaf daar hebben we een taxi genomen terug naar huis. Uiteindelijk zijn we, denk ik, ruim 11 uur onderweg geweest bij elkaar en hebben we 3 uurtjes bij die bekende doorgebracht. Echt gekkenwerk eigenlijk, maar ja je moet een beetje gek zijn als je hier woont denk ik zo.

Vandaag heb ik het project gezien waar Agnes aan gewerkt heeft en waar ze waarschijnlijk mee verder gaat. Nu is ze eerst bezig met iemand van de familie te helpen een reisagentschap op te richten voor mensen die naar Cusco willen reizen. Mocht je interesse hebben, kijk dan eens op http://www.traveltocusco.org/Nederlands. Ik vind deze stad een echte aanrader. Natuurlijk is er een zeer bekende attractie in de buurt van Cusco (hoewel in de buurt...), ik heb het hier over de Machu Picchu. Ik heb besloten nu ik hier toch ben dat ik daar ook heen ga. Echter wilde ik wel op een goede manier erheen gaan. Een van de manieren is via het Inka pad, maar die zit al helemaal vol tot Januari. Ik ga via een iets andere route. De planning is dat ik 5 dagen lang ga trekken door de bergen (met een gids, koks, voedsel e.d.) om uiteindelijk in Machu Picchu aan te komen. Daar begin ik vrijdag mee. Morgen ga ik eerst nog een dagtrip maken naar de Heilige vallei om daar ruines te bezoeken. Oftewel de komende dagen zitten helemaal volgepland.

Als ik dan terugkom, dan ga ik waarschijnlijk wel weer mijn blog updaten, want dat is dan waarschijnlijk wel weer nodig. Of het dan net zo een lang verhaal gaat worden als hier staat, dat weet ik nog niet. Dat is nog even afwachten. In ieder geval ga ik een heel goed weekend tegemoet. Dus wens ik iedereen alvast een Prettig Weekend.

Groeten Roel/Tom/Ronnie

P.S. Dat laatste heeft misschien wat uitleg nodig. Aangezien mijn naam nogal moeilijk is om uit te spreken, ben ik in Amerika maar de naam Tom gaan aannemen. Hier in Zuid-Amerika moest dat een Zuid-Amerikaanse naam worden dus dat is Ronnie geworden.

P.S.2. Ik heb mijn foto´s enigzins geordend. Ik ga proberen om de nieuwe foto´s erop te zetten, vanavond nog. Als jullie dit lezen, kunnen jullie zelf het beste oordelen of het gelukt is. De link is: http://picasaweb.google.com/R.J.N.deJong/ Is het nog niet gelukt, wacht dan nog even. De foto´s komen eraan.