Toch nog een update...

Hey lieve mensen daar in Nederland,

Ik kreeg de vraag of er nog een update kwam. Ik had eerlijk gezegd in eerste instantie niet het idee om nog een update te gaan schrijven van mijn tijd in Indonesie omdat ik er waarschijnlijk niet zo veel zou gaan doen. Nou ja, inmiddels heb ik nog een week van reizen te gaan (mijn terugvlucht begint op dinsdag om op woensdag te landen) en ik heb toch wel wat dingen beleefd waarvan ik zoiets heb, misschien is het wel leuk om daar over wat te vertellen voordat ik thuis ben. Wees gerust er zijn nog genoeg andere dingen te vertellen voor als ik thuis ben.

Mede om even mijn tante jaloers te maken, kan ik nu zeggen dat ik in Ubud zit (sorry het is geen Ubut). Hoe ik hier gekomen ben, is wel weer een mooi verhaal en om toch het volgende blog niet al te lang te laten worden heb ik besloten om deze ook maar even te updaten.

Laat ik (zoals gewoonlijk) bij het begin van het einde beginnen. Dat was ook de titel van mijn laatste weblog waar ik nog op schreef dat ik van plan was om wat dingen te gaan bezichtigen in Bali en Java. Ik heb dan ook een vlucht geboekt een paar dagen later naar Java, om precies te zijn Jakarta en daarmee is gelijk het rijtje compleet. Als je niet weet wat ik bedoel; het is heel simpel. Ik heb in elk land waar ik geweest ben de hoofdstad aangedaan. (Dat is zelfs op de kleine landen als Samoa en Tonga gelukt, omdat daar de hoofdstad gelijk de plaats is waar het vliegtuig landt over het algemeen). Goed, ik kwam aan in Jakarta en daarna gelijk door naar een guesthouse om een plek te vinden om te slapen. Dat was niet zo heel moeilijk en ik had al gauw een plek gevonden. Niet helemaal naar mijn zin, maar het was goed genoeg voor de avond moet ik zeggen. Daarna nog even een hapje gegeten en gaan slapen. De volgende dag na mijn ontbijt heb ik toch een iets goedkopere kamer opgezocht die ook iets meer naar mijn zin was. Daarna besloten om eens wat te gaan bekijken in Jakarta. Van te voren hadden mensen me al gewaarschuwd dat het een beetje een shitty zou zijn in plaats van een city. Toch wilde ik het zelf met eigen ogen zien voordat ik mijn conclusies zou gaan trekken.

Het ordeel wat ik na een aantal dagen in Jakarta heb, is dat dit inderdaad klopt. Het is niet echt een plek waar ik nog graag naar terug zou willen gaan. Desalniettemin heb ik er drie nachten rond gehangen. De eerste dag nadat ik van guesthouse had gewisseld, ben ik op zoek gegaan naar het nationaal monument. Blijkbaar ben ik de verkeerde kant opgelopen waardoor ik een heel ander stuk van de stad heb gezien waar eigenlijk weinig te beleven was. Oke, uiteindelijk heb ik het momument wel gevonden en ben ik er geweest. Toen begon het keihard te regenen en daarom besloot ik daar maar even te schuilen. Het was overigens wel mooi om te zien met alle bliksem en regen, zeker omdat ik droog was. Het punt is dat als het regent, het ook gewoon hard regent en gerust een uur lang regent. In de ochtend was er zoveel regen gevallen dat de straat blank stond voor het hotel. Leuk!!! De rest van de dag weinig gedaan en heerlijk rustig aan gedaan. Het is tenslotte nog wel vakantie.

Volgende dag wilde ik toch een winkelcentrum gaan bezoeken. Die schijnen daar namelijk nogal groot te zijn hoorde ik. Ook dat klopte wel degelijk toen ik bij Plaza Indonesia naar binnen liep. Al had ik wel gelijk het idee dat ik er niet helemaal thuisvoelde. De merken die ze daar verkopen zijn bekende merken als D&G, Gucci e.d. Ik liep daar in een korte afritsbroek met een t-shirt en sandalen rond. Nou ja, boeiend. Ik ben toerist, ik mag het. Dacht ik maar zo. Het was wel een mooi winkelcentrum met ook een bioscoop bovenin (zoals zoveel winkelcentra in Azie). Ik had wel zin in een filmpje en als het kaartje maar ±€2,- kost, dan laat ik het niet liggen. Afgezien van de bioscoop heb ik ook nog spelletjes gespeeld de hele middag in de amusumentenhal. Ook dat was erg leuk. Dus ik heb mijn tijd wel vermaakt in Jakarta zoals jullie kunnen zien. Desalniettemin vondt ik het niet erg om daarna weer door te gaan met de trein naar Bandung, alwaar ik een kennis van een kennis van een kennis zou opzoeken.

Volgen jullie het nog? Een kennis van mij uit Nederland was ook op Bali, dus ik ging haar ontmoeten. Zij introduceerde me weer aan een lokale gast die daar op het strand drankjes verkoopt en daar heb ik de eerste dagen rondgehangen. Hij had weer een kennis in Bandung en zei als je daar heen gaat, dan kan je haar wel ontmoeten. Zo gezegd, zo gedaan. Het is altijd leuk als je een local kan ontmoeten in een nieuwe plaats. Bandung noemen ze overigens het Parijs van Indonesie, waarom snap ik niet. Ik heb daar geen eiffeltoren gezien. Wel een straat waar ze veel broeken en schoenen verkopen, ze noemen die straat niet voor niets Jeans street. Bandung is echt een plek waar je goed kan shoppen namelijk. Toch wilde ik niet alleen maar shoppen en ik heb daarom ook een tour geboekt naar het zuiden van Bandung om naar de heet water bronnen te gaan die ontstaan zijn uit een vulkaan. Met een paar gidsen waar je goed mee kon lachen en twee andere Nederlandse meisjes was de dag erg geslaagd. Naast de heetwaterbronnen reden we ook langs een rijstveld waar ze aan het oogsten waren en ik heb ook nog even geholpen om de rijst uit de planten te slaan. Ik heb dus weer even tijdens de trip ook nog wat geleerd. Ik heb misschien wel de rijst eruit geschud die ik diezelfde avond nog gegeten heb, hoewel me dat wel heel onwaarschijnlijk lijkt. Zo snel gaat het ook weer niet. Er zijn nog meer processen die er aan te pas komen voordat het de rijst is die wij in Nederland kennen of die hier in Indonesie zovaak gegeten wordt. Verder in de dag zijn we naar een mooi meer geweest en ook daar hebben we lekker kunnen relaxen. Toen was de zondag zowat om en was het alweer bijna maandag.

Op maandag ben ik naar Yogya (Yogyakarta, misschien met een J) gegaan met de trein. Ook dit is een grote shopping stad met een hele mooie cultuur. Tijdens mijn verblijf in Yogya ben ik naar de Borubordur tempel geweest. Dat is een hele bekende tempel, al had ik er daarvoor nog nooit van gehoord moet ik zeggen. ;) Welliswaar heel erg indrukwekkend en aangezien de zon nog niet zo hoog stond (het was rond 6 uur dat we daar waren), gaf dat een aantal mooie plaatjes. Later op de dag ook nog naar een andere tempel geweest. Maar daar is de naam mij even van ontschoten. Nou ja ik kom er nog wel een keer op. In de middag met een andere Nederlander naar een sigarenfabriek geweest en dat was erg indrukwekkend om te zien. Alle sigaren worden daar nog met de hand gemaakt namelijk. Er was geen proeverij na de rondleiding, maar dat hoefde van mij ook niet want ik rook niet. De rest van de middag bestond een beetje uit relaxen en niets doen, zoals vele dagen hier in Indonesie. Vanwege de temperatuur is het niet echt weer om veel intensieve activiteiten te doen. De volgende dag moest ik ook alweer enigzins op tijd op staan omdat ik rond 8.30 opgehaald zou worden voor een tien uur durende minibus reis naar Probolingo. Waarom ik daar heen ging/ga, vertel ik in de volgende alinea.

Waarom die laatste zin er staat, geen idee. Maar ik vondt het wel leuk rijmen. In ieder geval ik ging naar Probolingo omdat ik vanuit daar Mount Bromo op zou gaan voor de zonsopgang. In Probolingo (of allicht een klein plaatsje daar in de buurt waar het hotel was), zouden we overnachten en rond vier uur in de ochtend zouden we met een jeep naar het uitkijkpunt gereden worden. Daar zouden we vanaf een prachtig punt de hele vallei kunnen overzien om de zon zien op te komen. Er was alleen een klein probleem de volgende ochtend. Het regende, het was koud en het was mistig. Dat zijn drie problemen hoor ik je denken. Ja, dat klopt het enige echte probleem was er niets te zien was, wat weer kwam door de regen en de mist. Daarnaast had ik voor mijn reis door Java niet zoveel spullen meegenomen, slechts een paar kleren (welliswaar een droge broek en een paar shirts). Daar zat geen regenpak bij inbegrepen, dus ik stond die dag in een t-shirtje boven op de berg in de regen en bij een temperatuur van vier graden celcius is dat best koud. Na het uitkijkpunt naar de eigenlijke vulkaan, Mount Bromo toe om de krater te zien. Gelukkig was de mist hier al wel een beetje opgetrokken dus ik heb nog wel wat mooie foto's kunnen maken. Overigens met de mist erbij geeft het wel een spectaculair effect moet ik zeggen. Jammer genoeg dat ik dan weer net niets zag voor de zonsopgang. Ach, ik kan allicht zeggen dat ik er ben geweest.

Dezelfde ochtend terug naar het hotel voor een lekkere warme douche. Dat was wel weer een tijdje geleden een lekkere warme douche en na het ontbijt zou de reis richting Bali beginnen. Ik had de tour zo geboekt dat ik in Lovina zou afgedropt worden. Eerst met de minibus vanaf het hotel naar een touroperator. Daar lang moeten wachten, maar uiteindelijk kwam de grote bus die naar Denpasar (op Bali) ging. Er werdt ons verteld dat als we naar Lovina zouden gaan, we dan in Bali (na de veerpont) met een minibusje naar Lovina zouden gaan. Prima, dacht ik zo. Na een lange tijd in de bus, kwamen we aan bij de veerpont en na ruim een uur varen plus nog een uur tijdsverschil kwamen we aan op Bali. Hier werdt ik samen met vijf andere afgezet bij het busstation. Vanaf hier zouden we de lokale 'BEMO' (zo noemen ze de lokale bus hier) nemen op naar Lovina. Wij gingen zitten in de bus en we vroegen wanneer de bus zou vertrekken. De buschauffeur had een simpel antwoord daarop; "Als de bus vol is." We waren toen met zes mensen en er paste veertien mensen in de bus. De chauffeur zei doodleuk; "We wachten gewoon, de veerboten komen om de vijftien minuten aan." Dat laatste was wel waar, maar er zitten op een tijdstip als 21.00 uur geen lokale mensen meer op de veerboot, laat staan toeristen die dezelfde kant op moeten als ons. Dus na een uur wachten en proberen de buschauffeur extra te laten betalen, besloten we om toch maar een goedkoop hotelletje op te zoeken in Gillimanuk (plaats waar de veerboot aankomt in Bali). De volgende dag zouden we dan wel naar Lovina gaan.

De volgende dag ben ik dan ook samen met een Engelse jongen de bus gepakt. Er stond een busje klaar en die wilde ons gelijk wegbrengen als we iets meer betaalde dan het gebruikelijke tarief. Dat was geen probleem want het tarief voor de avond (waarvoor we geld hadden gekregen toen we op Bali aankwamen) was gelijk aan het tarief dat hij vroeg en nu konden we gelijk onderweg. Dus welliswaar een dag later maar uiteindelijk toch aangekomen in Lovina. Afgelopen zondag ben ik wezen snorkelen rondom een eiland en dat was erg gaaf. Gisteren heb ik een scooter gehuurd en ben ik gaan rondrijden rondom Lovina. Dat heeft me tot erg leuke plekjes gebracht waar je met een tour niet komt. Ik was uiteindelijk op zoek naar de warmwaterbronnen en aan het einde van de middag heb ik die ook gevonden. Ook hier was het heerlijk genieten van het warme water. In Nederland ga ik nooit naar een spa maar hier in Indonesie in twee weken tijd al twee keer naar warmwaterbronnen geweest. Dat voelt af en toe wel heel erg relax moet ik zeggen.

Vanmorgen ben ik met busje naar Ubud gegaan alwaar ik nu ben. Vanaf hier ga ik waarschijnlijk donderdag of vrijdag naar Kuta om mijn laatste dagen daar te slijten alvorens ik op dinsdagavond aan mijn terugvlucht begin en woensdagochtend vroeg op schiphol ga landen. Dan kan het 'harde' leven van een baan zoeken gaan beginnen. Goh, dan zit het jaar er alweer op. Ik kan, als ik eerlijk mag zijn (en dat mag ik want het is mijn weblog), terugkijken op een geweldig jaar. Ik kan nog niet helemaal beseffen dat ik over een week naar huis toe ga, maar dat is juist goed. Want dan kan ik des te meer genieten van alles wat nog komen gaat. Wees gerust dat ga ik ook doen ook. Donderdag of vrijdag op naar Kuta dus dat gaat ook vast wel weer een Prettig Weekend worden en ik wil daar ook nog gaan (leren) surfen. Of dat gelukt is, lezen/horen jullie wel weer als ik terug ben in Nederland.

groetjes en natuurlijk voor iedereen een Prettig Weekend en voor de mensen die hard studeren vanwege aankomende tentamen harstikke veel succes vanaf mijn vakantiebestemmingen of thuis denk ik aan jullie.