Zuid-Eiland

Hey mensen,

Zoals jullie wel aan de titel kunnen zien en ook misschien wel aan de positie op de kaart is het inmiddels zover dat ik op het zuid-eiland van Nieuw-Zeeland ben aangekomen. Hier begint het tweede deel van mijn reis door het land dat ooit ontdekt werd door een Nederlander en waar nog steeds er zat Nederlanders in overvloed zijn.

Dit stukje zal dan ook wel wat Nederlandse dingen bevatten als drop, stroopwafels, molen, fietsen en nog wat andere dingen. Maar laat ik het chronologisch houden en beginnen bij het begin. Laat ik beginnen waar ik geeindigd ben, dat is namelijk in New Plymouth alwaar ik bij dat gezin verbleef. Zoals ik al in mijn vorige reisverslag heb gezet, had ik daar een zeer gezellige tijd en het was daar eigenlijk veel te gezellig. Toch was het op een gegeven moment wel weer tijd om te vertrekken, niet omdat het moest van de gasten maar van mijzelf omdat ik toch ook wel meer van Nieuw-Zeeland wilde zien.

Vanuit New Plymouth ben ik doorgereden naar Wanganui. Erg leuk plaatsje maar niet zoveel byzonders te beleven. Ik kwam daar aan het eind van de middag en na een beetje rondgekeken in de stad en een goede nachtrust ben ik de volgende dag besloten om de omgeving te verkennen. Bij het hostel was de mogelijkheid om gratis fietsen te lenen. Dus dat was erg ideaal, want zo kon ik makkelijker wat verder weg gaan. Wat ik dan dus ook gedaan heb, heb een paar kilometertjes op de fiets afgelegd om eens goed de omgeving daar te verkennen. Was leuk en aardig (welliswaar wat heuvelachtig) en na een dagje fietsen was het relax uitrusten in het hostel. Ook daar ben ik weer een paar Nederlanders tegen het lijf gelopen, want ja je komt ze echt overal tegen. Inmiddels is het gewoon zo dat ik ze soms maar negeer want het is gewoon niet meer speciaal. :) Desalniettemin is het af en toe toch wel gezellig om een praatje te maken in het Nederlands.

Vanuit Wanganui ben ik doorgereden naar Palmerston North. Deze plaats was nog kleiner al is het nog wel een Universiteits stad. Het is dan wel niet zo een grote Universiteit als Auckland heeft, maar het was een aardige stad om even een kijkje te nemen alvorens ik onderweg ging naar Wellington. Onderweg naar Wellington ben ik een keer gestopt bij een vogelcentrum genaamd Owlcatraz. Ze hebben daar een uil met de naam; Owlvis Presley. Dat centrum is net zoiets als Avifauna in Alphen maar dan kleiner. Hoewel ze daar ook een enorme stier, struisvogels en herten hebben. Toen ik daar in een touristenboekje aan het bladeren was, kwam ik een zeer interessante attractie tegen. In Foxton staat namelijk de enige echte werkende Nederlandse molen en niet een windmolen maar een echte molen. Die moest ik natuurlijk even bezoeken. Bij binnenkomst hoorde ik gelijk Nederlandse muziek en zag allerlei typische Nederlandse dingen. Helaas waren de eigenaren niet Nederlands maar het ging mij ook om de molen. Het mooiste is nog wel dat deze molen de naam "Molen" draagt en is gebouwd naar ontwerp van een molen die in Nederland staat.

Vanuit Foxton ben ik verder zuidelijk gegaan totdat ik niet zuidelijker kon en aankwam in het plaatsje Wellington. Ik zeg plaatsje, maar het was toch wel even een plaats waar ik weer in terecht kwam. Eerlijk gezegd was dit wel weer even wennen, want ja ik was daarvoor alleen maar kleine plaatsen gewend (beetje combinatie tussen dorp en stad). Dan is Wellington toch wel een behoorlijk grote stad en dan is dat wel even wennen. Ik ben daar ook niet heel erg lang gebleven, slechts voor het weekend omdat ik op maandag de veerpont heb genomen naar het zuid-eiland.

Dat is niet over een veerpontje die je neemt zoals het oversteken van een rivier. Het is een behoorlijk grote veerpont waar behoorlijk wat auto's en vrachtwagens op gaan en er is zelfs de mogelijkheid om er een trein in kwijt te kunnen. Daar stond ik zelfs ook van te kijken. Het duurt dan ook wel even om van A naar B te gaan. De totale reis duurde iets van een ruime 3 uur voordat ik aan de overkant was. Echter een straf om met de veerpont te gaan was het niet, want het uitzicht onderweg is echt prachtig. Helaas had ik de nacht daarvoor weinig geslapen vanwege een verkoudheid die ik eerder had opgelopen en daardoor had ik slecht geslapen en was ik erg koud toen ik op de boot stond. (Op de boot is overigens genoeg te doen, er is een bioscoop, restaurantjes, speelautomaten en een aantal observatiedekken.) Het voelde een beetje als een griepje. Eenmaal aan de andere kant van het water hoefde ik gelukkig niet ver te rijden naar het hostel. Waar ik een lekker bakkie thee kon nemen om op te warmen en wat warmere kleren aan te trekken.

Toch besloten om na een warme douche lekker vroeg naar bed te gaan om een beetje aan te sterken. Dat vroeg naar bed ging prima, ook het slapen ging erg goed totdat rond half 11 in een keer het brandalarm af ging en ik wakker schoot. Gelukkig was er niets aan de hand en hoefde ik niet mijn bed uit, maar ik was wel wakker. Achteraf ben ik daar eigenlijk wel blij om want nu weet ik tenminste dat het brandalarm in dat hostel goed werkt. Dat is toch wel goed om te weten, alleen de manier waarop ik erachter kwam was wat minder. Desalniettemin was ik de volgende dag weer een stuk beter en kon ik weer volop genieten van wat Picton mij te bieden had. Toch nog welliswaar een beetje rustig aan gedaan omdat ik het nog steeds niet helemaal kwijt was. Picton had niet zoveel te bieden en daarom ben ik maar doorgegaan naar Blenheim.

Dat was maar een kort stukje rijden en ik arriveerde dan ook vroeg in de middag. Ik wist niet wat te doen, maar de eigenaar wees mij erop dat ze gratis fietsen hadden die ik kon gebruiken om de omgeving te verkennen. Dat was wel een goed plan, zeker omdat er in de omgeving een aantal wijnbrouwerijen zijn die gratis proefmogelijkheden hebben. Er wordt in die regio heel veel wijn geproduceerd en bij veel van die brouwerijen kan je gratis binnenlopen voor een proeftest. Ik moet zeggen, ik heb er 8 geprobeerd. Dan bedoel ik overigens 8 wijnbrouwerijen met overal verschillende wijnen. Hoewel ik geen wijndrinker ben, meer een bierdrinker, waren er toch wel een aantal lekkere wijnen bij. Het nadeel was dat mijn favoriete wijnen over het algemeen rood zijn en de wijnen die hier over het algemeen geproduceerd zijn, zijn wit. Met toch als grote favoriet, die hier het meest gemaakt wordt, de Sauvignon Blanc. Aardig wijntje maar niet geheel mijn favoriet. De lekkerste die ik die dag geproeft heb was een zoete witte wijn bij de eerste brouwerij. (Volgens mij is brouwerij trouwens niet helemaal het goede woord, maar ik kan even niets anders verzinnen).

Na het wijnproeven was ik overigens nog prima in staat om terug te fietsen naar het hostel om aldaar een nachtje te slapen alvorens ik naar de volgende plek ben gegaan waar ik mij nu tegenwoordig begeef. Voor de mensen die dat niet meer weten, dat is Nelson. Ook hier heb ik weer even de fiets gepakt om naar het middelpunt van Nieuw-Zeeland te gaan waar ik eergisteren was. Toen bedacht ik me dat ik al 48 dagen in Nieuw-Zeeland aanwezig was en nog 42 te gaan had. Dus dat heb ik vrij goed uitgekiend, dacht ik zo. Op de terugweg ben ik nog even langs een puur Nederlandse winkel gefietst. En met puur Nederlands bedoel ik ook puur Nederlands. Ze hebben hier alleen maar Nederlandse producten en voor de personen die tegen mij zeiden dat ik geen stroopwafels en drop in het buitenland kon kopen die hebben het mis want ik heb ze inmiddels. Dat is overigens niet het enige wat je hier kan kopen, ze verkopen ook kaas, hagelslag (van de Ruijter), muisjes, bolletje beschuit, pannekoekenmix en ga zo nog maar even door. Jammer genoeg verkochten ze geen haring meer omdat dat net even te duur was voor de Nieuw-Zeelanders.

Vandaag (het is nu bij mij ochtend), ga ik op naar Abel Tasman nationaal park. Een van de vele parken die Nieuw-Zeeland rijk is, maar deze is opgericht naar aanleiding van de Nederlandse ontdekker; Abel Tasman. Ik ben erg benieuwd wat ik daar allemaal weer ga zien, maar ik heb er wel zin in. Ik heb in ieder geval gezalschap van een Nederlander onderweg, dus aan de reis zal het niet liggen. Zoals je hoort, heb ik al veel Nederlandse dingen gezien en veel Nederlanders gesproken onderweg. Dat wil niet zeggen dat ik jullie in Nederland niet mis. Maar de tijd vliegt en voor je het weet, ben ik weer terug. Dus voor nu ga ik nog even genieten van mijn tijd hier en aangezien het hier vrijdag is ga ik alweer een Prettig Weekend tegemoet.

groetjes Roel

P.S. Bijna vergeten te melden; er staan nieuwe foto's op internet. De link is http://picasaweb.google.com/r.j.n.dejong Oh en zoals ik al had gewaarschuwd; het zijn er nogal veel. Sinds de laatste keer ongeveer een 1000 extra ;) Zoals je dus kan zien, geniet ik behoorlijk. Neem er de tijd voor zou ik zeggen.