Vakantie is voorbij

Hola amigos,

Sí, querido pueblo, hay una actualización de mi informe. Ya que estoy hablando en español, lo hago aquí en español. Tal vez la apertura que ha sido traducida por Google Translate.

Toch zal ik ook maar even de Nederlandse vertaling neerzetten en het verslag vervolgen in het Nederlands.

Hallo vrienden,

Ja lieve mensen, daar is weer een update van mijn verslag. Aangezien ik in Spaans taalgebied ben, doe ik het even in Spaans. Allicht de opening die vertaald is door Google Translate.

Zoals jullie zien aan de titel van mijn verslag zit mijn vakantie erop. Nu hoor ik je denken, komt hij alweer terug naar Nederland? Niets is minder waar, ik blijf nog even doorreizen (wat is even, nog minstens 10 maanden waarschijnlijk). Maar mijn vakantie binnen mijn wereldreis zit er zo goed als op. Op moment van schrijven bevind ik mij op het vliegveld van Lima in Peru. Ik ben vanmorgen met het vliegtuig vanuit Cusco vertrokken naar hier en moet hier zo een 11 uur wachten op mijn aansluitende vlucht naar Nederland. Het is even een behoorlijke tijd, maar dat is juist wel even een mooie gelegenheid om mijn blog te updaten en mijn foto´s te ordenen en ook gelijk nieuwe foto´s erop te zetten.

De vorige keer was er iets fout gegaan met foto´s erop zetten waardoor niet alle foto´s erop stonden. Als het goed is, staan nu alle foto´s erop (allicht ik ben bezig met uploaden op dit moment). Als je een reactie bij de foto´s heb geplaatst, daarvoor moet je je weer eerst aanmelden bij Google volgens mij, dan kan het zijn dat die reactie weg is. Sorry daarvoor. Als je reacties op mijn foto´s wilt plaatsen dan mag dat ook gewoon via deze blog. Hier zet ik alleen niet zoveel/geen foto´s op omdat de ruimte hier maar beperkt is en ik simpelweg gewoon teveel foto´s heb. Ik heb ze uitgezocht en kwam erachter dat ik van 10 dagen Cusco ruim 500 foto´s heb. Dat zijn er nogal wat, maar ja ik heb ook aardig wat beleefd daar.

De laatste keer eindigde ik mijn blog met te zeggen dat de komende 6 dagen nogal druk zouden worden vanwege het feit dat ik nogal wat dingen op de planning had staan. De eerste dag bestond uit een bezoek van de Sacred Valley. Dat zijn een aantal Inka reüines, met een heel mooi uitzicht. Jammer genoeg regende het weer eens maar dat bederfde mijn pret eigenlijk niet, ik moet zeggen dat ik daar heel wat dingen heb gezien. Aardig wat mooie reünies en natuurlijk ook aardig wat mooie bergen. Ik kan het eigenlijk gewoon niet uitleggen in woorden, voor dit soort momenten is het goed dat je een camera bij de hand heb. Daarom zijn er daar ook aardig wat foto´s geschoten. In de avond heb ik nog pizza gegeten met een aantal mensen van het huis waarna we naar een bar zijn gegaan voor wat salsa dansen. We zijn daar alleen niet zo lang gebleven, want ja ik moest er de volgende dag weer erg vroeg uit.

De volgende dag was namelijk de eerste dag van vijf die mij naar Machu Picchu zouden leiden. Achteraf was het misschien ook wel een beetje lijden maar daar kom ik nog wel op terug. Het begon de eerste dag al erg vroeg, ik zou om 5.00 uur in de ochtend moeten verzamelen en dus ging mijn wekker om 3.30 uur. Dat is behoorlijk vroeg als je vakantie heb. Desalniettemin heb ik wat ontbeten, gedoucht en een taxi genomen naar het plein om te verzamelen. Daar zag ik al een grote groep staan, alleen spraken ze alleen maar SPAANS... Ik dacht dat wordt wat als ik daar 5 dagen mee moet optrekken.

Na wat wachten bleek dat dit een andere groep was die 4 dagen deed, mijn groep was ergens anders voor de 5 dagen. Nadat ik gevonden was (ze zochten mij blijkbaar) en iedereen uiteindelijk in het busje was gestapt konden we naar ons eerste punt toe. Nog steeds was het erg vroeg en de rit duurde iets van een kleine twee uurtjes. Bij het eerste punt kregen we een ontbijt aangeboden wat ons op krachten moest helpen en waarbij we ook gelijk de gelegenheid hadden om de groep te leren kennen. Gelukkig sprak in deze groep bijna iedereen wel Engels op een paar mensen na die slechts alleen Spaans/Frans praten. Een lekker gezellige gemixte groep dus. Er waren zelfs twee belgen een Nederlander. Na het ontbijt kon de wandeling beginnen. Op naar boven, want op de eerste dag moesten we gelijk een kleine 900 meter klimmen.

Dat is dus 900 meter de hoogte in, niet 900 meter wandelen of zo. Met een prachtig uitzicht van de bergen in het vooruitzicht kon iedereen aan de tocht gaan beginnen. De sfeer zat er goed in en iedereen kletste wat met elkaar af om vrienschappen te sluiten want ja je zit toch 5 dagen met elkaar opgescheept. Na een paar rustpunten was het op een gegeven moment tijd voor de lunch. Er waren een aantal koks mee, die zorgte dat we te eten kregen. Al was het niet veel omdat de groep groot was (18 personen) en moesten we een aardig tijdje wachten toch was het lekker om even wat krachten op te doen. Want ja daarna moesten we nog een paar uurtjes doorstappen op naar onze eerste campingplaats. Daar eenmaal aangekomen waren de tentjes al opgezet. Tentjes? Ja het is natuurlijk wel een echte trektocht dus slapen in tentjes betekent dat.

Als je dan op ongeveer 3900 meter boven zeeniveau zit dan is dat wel behoorlijk koud ´snachts. En als je dan op een dun matje slaapt, ja dan slaap je niet heel erg lekker. Maar ja je weet waar je het voor doet. De volgende dag weer vroeg op omdat dit een zware dag zou worden met de beklimming van de Salkantay berg. Deze top zou liggen op 4600 meter hoogte. Na een stevige klim die behoorlijk vemoeiend was moet ik eerlijk zeggen, bereikte iedereen de top. Daar was het uitzicht wel een prachtig gezicht. Doordat het weer vrij helder was, kon je goed de omgeving (van andere bergen) bewonderen. Na een aantal groepsfoto´s was het tijd om dan ook weer naar beneden te gaan en als je denkt dat naar beneden gaan veel makkelijker is dan klopt dat niet helemaal. Bij het hardlopen heb ik ooit geleerd dat je je gewoon moet laten vallen als je naar beneden gaat. Helaas gaat dat niet zo makkelijk als het pad voornamelijk uit losse stenen bestaat. Dat is dan ook behoorlijk uitkijken dat je niet door je enkels heen gaat.

Na een paar uurtjes was daar weer de lunch wat een goed moment voor mij was om ook even wat slaap te pakken. Na de lunch voelde ik me weer top fit om de laatste kilometers van de dag af te leggen op naar de tweede rustplaats. Dit ging door een prachtig gebied met laaghangende bewolking waardoor je dus eigenlijk bijna helemaal niets meer van de vallei zag. Bij de start van de middag hadden we nog wel wat regen, maar dat viel eigenlijk ook wel weer mee. Het gaf een paar prachtige plaatjes die op moment van schrijven worden geupload, dus als jullie dit lezen zijn ze te bewonderen waarschijnlijk. Ik hoor natuurlijk graag jullie reacties erop. In ieder geval terug naar de trektocht, na een paar uur stappen kwamen we weer aan in onze campingplaats en dan is het toch een goed gevoel dat je de tweede (en naar zeggen de zwaarste) dag heb overleefd. In de avond nog even gezellig met de groep zitten kaarten en daarna weer op tijd naar bed voor dag 3.

De derde dag zou een beetje in het teken staan van een rustdag. Vanwege het regenseizoen moesten we een stuk met de bus. Dus eerst in de ochtend een paar uurtjes stappen en daarna met de bus naar de campingplaats. Vanuit daar was de optie om naar de warme bronnen te gaan per bus of lopend. Het grootste gedeelte van de groep besloot om lopend te gaan. Dat was zeker de moeite waard. Eenmaal aangekomen bij de warme bronnen konden we heerlijk genieten van het heerlijke warme en ook koude water. Het was heerlijk om even lekker te kunnen genieten in zwembroek en even schoon te worden na een paar dagen geen echte douche gehad te hebben. Na afloop weer een stukje terugwandelen waarbij je merkte dat het toch wel snel donker werd en dan is het handig als je een hoofdlampje bij je heb. ´sAvonds kon ik wel merken dat ik toch wel moe was geworden want ja water maakt ook wel een beetje vermoeiend. Dus ik ben op tijd naar bed gegaan.

Dat betekende ook dat ik weer vrij vroeg wakker was geworden op de vierde dag. Ik moet zeggen dat de vierde dag voor mij wel een behoorlijk zware dag was. Het was een aardig eind lopen naar mijn idee en zeker als je dan al 3 dagen lopen in de benen heb dan ga je dat voelen. Maar toch maar doorgegaan en uiteindelijk heb ik het dan ook gehaald. De beloning was dan ook wel weer erg goed, want we konden in een hostel slapen. Dat betekende een echt bed en een lekkere warme douche. We hebben zelfs in de avond in een restaurant gegeten en er werd ons uitgelegd hoe de volgende dag in elkaar zou zitten. We moesten om 4 uur in de ochtend opstaan om te zorgen dat we om 4.30 uur konden vertrekken naar Machu Picchu. In de avond heb ik samen met een Duitse jongen nog een biertje (of eigenlijk een bier, want het was een 1.1 liter per persoon) gedronken om te vieren dat we het gehaald hadden.

Via het hostel hadden we een wake-up call geregeld, helaas kwam die nooit opdagen. Waardoor ik door andere mensen van de groep om 4.20 uur werd gewekt op M-dag, Machu Picchu dag. Deze dag zouden we eindelijk na lang wachten naar Machu Picchu gaan (http://nl.wikipedia.org/wiki/Machu_Picchu). Oftewel ik moest dus flink opschieten en toen ik beneden kwam was de groep al gaan lopen. Met wat rennen, kwam ik onderweg nog wel wat mensen tegen maar niet van mijn groep. Maar er waren meer groepen die die kant opgingen dus ik kon niet verdwalen. Na heel wat klimmen kwam ik eindelijk boven aan bij de ingang. Nog steeds was het erg vroeg. De reden dat we zo vroeg waren vertrokken is omdat je bij de eerste mensen wilt zijn als je de berg Huayna Picchu wilt beklimmen. Elke dag mogen daar maar een beperkt aantal mensen op. Daarnaast hadden we maar een beperkte tijd omdat we ook weer rond 18.00 uur met de trein mee moesten en er heel wat te zien was in de Machu Picchu vallei. Al was het een hele klim, het was de moeite waard om daar in Machu Picchu te zijn.

Allereerst kregen we een rondleiding door de vallei waar ons een aantal dingen werden uitgelegd over de Inka´s. Daarna mocht ieder zijn eigen gang gaan. Dat was voor de meeste mensen natuurlijk onder andere de beklimming van de Huayna Picchu. Een van de bergen waardoor je een geweldig uitzicht heb over de vallei. Het was een aardig grote klim met een paar flinke treden, we zijn zelfs een stukje door de berg heen gegaan. Echter toen we eenmaal boven waren was het uitzicht echt prachtig. Die Duitse jongen had een fles bier meegenomen die boven op de berg is opgedronken om te vieren dat we de top hadden gehaald. Dat gaf ook een paar mooie foto´s natuurlijk. De afdaling was daarentegen wel wat lastig want de treden zijn niet allemaal gelijk, maar uiteindelijk kwamen we toch beneden aan. Samen met die Duitse jongen heb ik nog wat andere dingen van de vallei bekeken en wilden we naar de Sun Gate gaan.

Er staat dat we er heen wilden gaan, we namen alleen het verkeerde pad waardoor we na lang klimmen de top bereikte van de Machu Picchu berg zelf. Die is toch nog wel een stukje hoger en wordt niet zo heel vaak door mensen beklommen. Wat eigenlijk toch best wel begrijpelijk is, want het was een aardig eindje klimmen. Daarmee vergeleken is de Huayna Picchu toch een stukje kleiner. Maar als je dan boven bent, dan is het uitzicht echt prachtig moet ik zeggen. Na een paar foto´s om te vieren dat we het gehaald hadden en als bewijs natuurlijk, was het tijd om naar beneden te gaan terug naar de vallei. Vanaf daar hadden we de keuze om naar beneden te lopen of om de bus te pakken. Mijn voeten hadden echter geen zin om al die trappen naar beneden te lopen, dus we besloten om de bus te pakken. Waarschijnlijk dat we het ook niet gehaald hadden als we waren gaan lopen want het was al half 5 toen we beneden in de vallei waren. Dat terwijl we om half 6 op station moesten zijn en ook nog onze tickets op moesten halen en spullen inpakken.

Uiteindelijk was iedereen op tijd bij het station en konden we allemaal op tijd in de trein stappen. Aangezien iedereen op een andere plaats zat in een andere coupe en bij het eindstation iedereen weer in andere bussen naar Cusco werd geplaatst hebben we niet echt behoorlijk afscheid van elkaar kunnen nemen. Maar de email adressen zijn uitgewisseld en er zal onderling nog wel heel wat over nagepraat worden want het was een behoorlijk gave ervaring om te doen. Toen ik eenmaal in Cusco terugkwam, heb ik een taxi genomen terug naar huis. Daar werd ik gelijk overvallen met vragen over hoe het was. Na veel vertellen en een lekkere douche ben ik lekker gaan slapen en heb een goede nachtrust gemaakt. Ik kon terugkijken op een unieke ervaring die ik had gedaan. Het was voor mij de eerste keer dat ik zo een trekking had gedaan en het was geweldig.

Gisteren heb ik eerst uitgeslapen en daarna ben ik samen met Agnes nog even naar de reisagentschappen geweest om mijn ervaringen te delen. Natuurlijk heb ik ook een t-shirt gekocht van Machu Picchu want ik wilde wel een mooie herrinering hebben natuurlijk. Dus het kan zijn dat jullie mij in volgende foto´s met een Machu Picchu t-shirt zien. In de avond zijn we nog even een biertje wezen drinken, maar toen heb ik voor het eerst mijn biertje een keertje laten staan. Het was me teveel, ja klinkt misschien heel vreemd maar het was wel zo. In ieder geval, was het desalniettemin een zeer gezellige avond. Vanmorgen was het dan toch echt tijd om afscheid te nemen van Peru. Gisterenavond toen ik mijn tas weer ging inpakken had ik het gevoel alsof ik voor de tweede keer op reis ging. Ik was tot op heden nog niet zo lang in een stad gebleven en daarom is het dan toch best wel vreemd. In ieder geval kan ik terugkijken op een geweldige tijd in Peru. Nogmaals wil ik iedereen bedanken voor de tijd die ik daar had, met name Agnes voor het rondleiden van mij in de stad en mijn gastfamilie voor het feit dat ze me zo gastvrij hebben ontvangen.

Nu is het voor mij nog even wachten tot dat mijn vlucht gaat terug richting de USA. Dat is ongeveer nog 8 en een half uur. Ik zit hier al bijna 3 uur op het vliegveld. Het is gewoon een rare overstap. De vluchten vanuit Cusco naar Lima en andersom gaan alleen in de ochtend omdat ze op Cusco niet vertrekken/landen als het regent. Daarnaast gaan de internationale vluchten vanuit Lima pas rond middernacht. Dat betekent dat ik hier gewoon een 10 a 11 uur moet overbruggen. Dat is een mooie gelegenheid om even mijn blog te updaten en ook gelijk mijn foto´s te ordenen. In ieder geval staan alle foto´s er nu op naar mijn idee, inclusief van de Salkantay trek naar Machu Picchu. Bij de foto´s van Machu Picchu staan nogal wat foto´s van een koppel. Dat is omdat hun camera was gestolen en ik dus van hun wat foto´s heb gemaakt zodat ze toch wat herrinneringen hebben. Betreffende de foto´s ze zijn te vinden op het adres: http://picasaweb.google.nl/r.j.n.dejong, de foto´s zijn gesorteerd per stad, al hoewel een aantal steden er dubbel in staan. Ik heb nog geen idee hoe ik dat ga ordenen maar daar ga ik nog wel een keer achter komen. Als iemand het weet, dan hoor ik het graag.

Voor nu ga ik mijn blog afsluiten en mij verder vermaken op het vliegveld denk ik. Ik vlieg straks via Los Angelas naar San Diego, daar blijf ik een aantal dagen en wil dan nog even naar Las Vegas. Vanuit daar ga ik terug naar Los Angelas om vanuit die plaats door te vliegen naar Samoa op 5 Januari. Voor die tijd zal ik nog wel een aantal keren mijn blog gaan updaten waarschijnlijk. Dus wees gerust, ik ga nog genoeg beleven en ik ga er nog genoeg over vertellen denk ik. Mocht je op de hoogte willen blijven en gelijk willen weten wanneer ik weer wat nieuws te vertellen heb, dan kan je links in het menu je aanmelden voor de nieuwsbrief. Dan krijg je meteen een mailtje als ik een nieuw verhaal heb gepost. Berichtjes zijn natuurlijk ook van harte welkom want dat blijft leuk om te lezen.

Als laatste wens ik iedereen in Nederland veel plezier in de sneeuw en ik geniet nog even van de zon. Hopelijk is het in California ook zonnig zodat ik een Prettig Weekend tegemoet ga. Dus bij deze een afsluiting, Chau, Adios, Fin de semana agradable of te wel Prettig Weekend.